Twee-eenheidsgeesten

Een mentor en zijn trouwe maat
kregen het eens goed te kwaad.
Een bange zoon, een boze pa,
zie daar Baudet en Hiddema.

Een mentor en zijn trouwe maat:
advocaat, aristocraat.
Ze gingen in twee-eenheidsgeest
voor een groots verkiezingsfeest.

De mentor gaf zijn trouwe maat
een slimme, politieke raad:
‘Je woede moet je laten zien,
je angst laat je bij “Carolien”.’

De mentor stak zijn trouwe maat
strak in pak, gelikt gewaad:
‘Je laat je zien aan heel het land?
Verpak dan mooi je binnenkant.’

De mentor liet zijn trouwe maat
geloven in een nieuwe staat:
‘Wil je op jouw greep mijn zegen?
Sta voor jezelf, en anderen tegen.’

De mentor en zijn trouwe maat
werden hierdoor inderdaad
door andere bangen, door andere bozen
tot grootsten van het land gekozen.

—

Ook ik ben heel vaak boos en bang.
Soms wel dagen, weken lang.
Dan roep of huil ik hard of zacht:
‘En nú de beste aan de macht!’

Ik geloof dan niet in de twee-eenheid
van de mentor en zijn maat.
Die houden van verkiezingsfeest
vanuit een kern, gezonde geest.

[Geïnspireerd op een passage uit een brief van Paulus aan de gelovigen in Efeze, vooral de verzen 4 en 9-10.]